خدایا عقیده ام را از عقده ام مصون دار!

به نظر می رسد در شرایط کنونی این جمله دکتر شریعتی باید در رأس همه امور و تمام فعالیت های مردم و مسئولان کشور قرار بگیرد.

با گذشت 31 سال از درگذشت دکتر علی شریعتی هنوز بسیاری از دوستداران و منتقدانش، نظریه و اندیشه پردازی های دینی او را از دلایل اصلی شکل گیری انقلاب اسلامی می دانند.

به گفته صاحب نظران، علی شریعتی به روحانیت به عنوان متولی دین اعتقادی نداشت و همین مسأله باعث شد که بسیاری از روحانیان پیش و پس از انقلاب به نوشته های او به دلیل طرح موضوع « اسلام منهای روحانیت» به شدت ایراد بگیرند؛ به اعتقاد آنها درک شریعتی از اسلام بنیادگرایانه نیست.

دکتر شریعتی و اندیشه های او چه پیش از انقلاب و چه پس از آن از سوی حکومت وقت تخطئه شده است؛ با این وجود افکار دکتر شریعتی بسیار فراگیر است و موضوع های مختلفی را پوشش می دهد؛ از این رو هم اکنون از طیف ها و حزب های مختلف فعال در کشور از اصولگرا تا اصلاح طلب، هر از گاهی با تکیه بر افکار شریعتی، خود را توجیه می کنند.

برخی از منتقدان دکتر شریعتی که بر جدایی دین از سیاست تأکید دارند، بر این باورند که نظریه های شریعتی در باره مذهب شیعه به عنوان یک حزب تمام عیار، و تأیید امامت به عنوان قالب صحیح اداره جامعه انقلابی، زمینه ساز شکل گیری ولایت فقیه شده است.

حسینه ارشاد در تهران که در دهه 50 کانون جذب دوستداران و رهروان علی شریعتی بود، هنوز هم از مکان های عمومی میزبان سخنرانی های نوگرایان دینی مانند محمد مجتهد شبستری است.

دکتر علی شریعتی در سوم آذر ماه سال 1312 در روستای کویری کاهک در نزدیکی سبزوار دیده به جهان گشود و در 29 خرداد 1356در ساوت همپتون انگلستان به طرز مشکوکی از دنیا رفت. دلیل رسمی مرگ وی حمله قلبی اعلام شد. در ایران بسیاری از او با نام شهید یاد می‌کنند. شریعتی بر خلاف وصیت خود که خواسته بود او را در حرم امام رضا دفن کنند، در حرم حضرت زینب در شهر دمشق به خاک سپرده شد.